بادبادکی که نخ نداشت

دختر پنجره را باز کرد.خنکای باد ریخت توی صورتش.باد موهای سیاه را روی چشمهایش کشید.از

 لابلای موهایش به آسمان نگاه کرد.بادبادکی سفید با دنباله زرد وگوشواره های قرمزتوی آبی آسمان

 موج برمی داشت وپایین وبالا می رفت.موهایش را پشت گوش انداخت و دوباره نگاه کرد..بادبادک

 پشت ابر بزرگی پنهان شد.خندید.از پله ها دوید واز راهروی باریک گذشت.به حیاط رسید .رفت زیر

 آلاچیقی که پر بود از گلهای کاغذی واطلسی.روی تاب نشست.تاب آرام وبی صدا رفت بالاوبرگشت.به

 آسمان نگاه کرد.بادبادک سفید درست بالای سرش می چرخید.نخ باد بادک دیده نمی شد.زل زد به

 پنجره اتاق همسایه.پسر تا کمر روی پنجره خم شده بود.موهای لخت وسیاهش روی صورتش ریخته

 بود.چشمهای درشت وقهوه ای داشت. سرش بالا بود ونخ بادبادک را می کشید.بادبادک رفت

 بالاتر.نور خورشید از لابلای گوشواره رنگین کمان شد.پسر به دختر نگاه کرد.دختر خندید.پسر قرقره

  را به طرف دختر پرت کرد:

"بگیرش مال تو"

دختر قرقره را در هوا قاپید.تاب تکان شدید خورد.دختر با یک دست قرقره وبا دست دیگر میله تاب را

 گرفت.سرش را بالا گرفت.بادبادک پشت به او کرد ومخالف باد رفت.ابر های خاکستری جلوی خورشید

 را گرفت.دختر تاب را ول کرد.نخ را محکم کشید.بادبادک  کشان کشان به طرف ابرها  رفت.بادی شدید

 پیچید توی آلاچیق.برگ وگلهای کاغذی از روی زمین به هوا پر کشید.آسمان غرید وبین ابرها فاصله

 افتاد.موهای دختر به صورتش شلاق زد.دختر هل شد ونخ را به دور قرقره پیچاند.بادبادک توی آسمان

 گیج می رفت.نخ به ته قرقره رسید.دختر بادبادک  را کشیداما نخ میان زمین وآسمان پاره شد.باد

 وطوفان شاخه های درخت ها را بهم کوبید.بادبادک کله کرد وبه سرعت پایین آمد.دختر باچشم هایی

 که می سوخت ،رد بادبادک را گرفت.بادبادک میان درخت ها افتاد.گوشواره هایش بین شاخه ها گیر

کرد و دنباله اش در هوا تاب  خورد.آسمان غرش کرد.تگرگ پشت هم روی زمین ریخت.پسر پنجره را

 بست.دختر قرقره را روی زمین پرت کرد.جیغ کشید و به طرف در دوید.